Η δημιουργική ανάπτυξη μέσω της ζωγραφικής απευθύνεται σε όλα τα παιδιά, από τη στιγμή που αρχίζουν να χρησιμοποιούν υλικά ζωγραφικής, μέχρι την εφηβεία.

Η τέχνη ως θεραπεία απευθύνεται στα παιδιά και στις ανάγκες τους για έκφραση, έλεγχο, καθορισμό της ταυτότητάς τους και αντιμετώπιση του άγχους.

Η δημιουργική ανάπτυξη μέσω της τέχνης δίνει στο παιδί τη δυνατότητα να αποκτήσει εσωτερική και εξωτερική ελευθερία, να είναι δημιουργικό και να ελέγχει την αίσθηση του εαυτού του. Αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο το παιδί αναπτύσσεται και εξελίσσεται μέσω καλλιτεχνικών εμπειριών.

Να βοηθήσεις ένα παιδί στη συναισθηματική του ανάπτυξη σημαίνει να του προσφέρεις υποστήριξη, να του δείχνεις, να του μιλάς και να τον περιμένεις. Ο εικαστικός θεραπευτής παρίσταται με σεβασμό στο δικαίωμα του παιδιού να έχει τον δικό του χώρο. Με ευαισθησία και αποδοχή της μοναδικότητας της συναισθηματικής του ζωής, του δίνει την ευκαιρία να αποκτήσει τον προσωπικό έλεγχο και την ελευθερία του μέσα στον χώρο αυτό.

Με τον συμβολικό τρόπο της δημιουργίας, τα παιδιά μπορούν πραγματικά να απελευθερωθούν και να εκφράσουν ισχυρά συναισθήματα με ελεύθερες κινήσεις ζωγραφικής, ενώ παράλληλα διατηρούν έλεγχο επί των παρορμήσεών τους, αναγνωρίζοντας ότι αυτές δεν είναι καταστροφικές ή αποδιοργανωτικές, όπως πίστευαν. Μπορούν συμβολικά να αναζωογονήσουν παλιές τραυματικές εμπειρίες, να πειραματιστούν και να εξασκηθούν για το μέλλον, να μάθουν να είναι υπεύθυνα. Μέσω αυτής της διαδικασίας, εξοικειώνονται με την εμπειρία που τους προκαλούσε φόβο και είναι σε θέση να αναπτυχθούν ελεύθερα.